இந்திய இசையும்... இனிய இயல்பும்...

இராகங்கள் பதினாறு உருவான வரலாறு... நான் பாடும் போது அறிவாயம்மா.
பல நூறு இராகங்கள் இருந்தாலென்ன...
பதினாறு பாடச் சுகமானது....

ஆமாம்... அந்தப் பதினாறென்ன... அப் பல நூறு இராகத்திலமைந்த பாடல்களுமே மனதிற்கு ஒவ்வொரு வகையில் இன்பம் தருவனவாகவே அமைந்துள்ளன. இந்தியர்களின் கண்டு பிடிப்புக்களில்; இசைக்கு அவர்கள் எவ்வளவு முக்கியத்துவம் கொடுத்து, அவற்றை ஆராய்ந்து, பாகுபடுத்தி; இராகம், தாளம், சுருதி, சந்தம்... என எவ்வளவோ விதமாகப் பட்டியலிட்டு... ஒழுங்கு படுத்தி இவற்றை அமைத்துள்ளனர்.

காலையில் பாடவேண்டிய இராகம், அதாவது காலையில் எழும் பொழுது இவ்விராகத்தைக் கேட்டு எழுந்தால் அன்றைய பொழுது எமக்கு சுறு சுறுப்பாகவும், மனச் சந்தோசம் நிறைந்ததாகவும், ஒரு முழுமை மிக்க நாளாகவும் அமையும் என்பது மனோவியல் நிபுணர்களின் கருத்து. மாலையில் பாட வேண்டிய இராகம், இது ஒருவர் ஒரு நாட் பொழுதில் கடினமாக உழைத்து வீடு திரும்பும் பொழுது இந்த இராகத்தில் பாடலைக் கேட்டாலோ பாடினாலோ அவருக்கு மீண்டும் புத்துணர்சி ஏற்பட்டு, உடல் நிலை இலகுவாகும் என்று மனோவியல் நிபுணர்கள் கருதுகின்றார்கள். இவ்வாறு ஒவ்வொரு சிறு நிகழ்வுகளுக்கும் உரிய இராகங்கள், பாடல்கள் என அடுக்கிக் கொண்டே செல்லலாம். இவ்வாறு அக் காலத்திலேயே அவர்கள் நடாத்திய ஆய்வுகளும் அதனால் உருவாகிய அவர்களது கண்டு பிடிப்புக்களும் அபாரமானவை.

இக் காலத்தில் விஞ்ஞான வளர்ச்சியின் பின்பு இந்தியக் கண்டுபிடிப்புகள் பல விஞ்ஞான பூர்வமாக நிரூபிக்கப் பட்டும் உள்ளன. இவை இராகத்திலோ பாடலிலோ மட்டும் அல்லாது, நமது யோகாசனம், தியானம், சித்த மருத்துவம், சமையல் அதாவது சமையலும் எமது சமையலில் சேர்க்கப்படும் ஒவ்வொரு வகையான வாசனைத்திரவியங்களோ அல்லது, எதுவாக இருப்பினும் அவை யாவும் மருத்துவ குணம் நிறைந்தவை என்பதும் இக் காலத்திலே மேலைத்தேயர்களால் விஞ்ஞான முறையில் நிரூபிக்கப் பட்டுள்ளன.

இவை இப்படி இருக்க நமது பெருமையே நமக்குத் தெரியாது, நம்மை நாமே தாழ்வாகப் பேசி வாழ்பவர்கள் பலர். சிலர் தாம் இந்திய வம்சத்தினர் என்பதனை வெளியில் கூறிக் கொள்ளவே வெட்கப்பட்டு வாழ்பவர்களாக இருக்கின்றார்கள்; இப்படியானவர்கள் சிலரைச் சில மேலைத்தேய நாடுகளில் நான் கண்டிருக்கின்றேன். இவர்கள் எல்லாம் தாம் நடந்து வந்த பாதையினை அறியாதவர்கள், போகும் இடமும் தெரியாதவர்கள் என்றே நான் எண்ணுகின்றேன். தன் சுய இலாபத்திற்காகத் தன் இனத்தினையே தாழ்த்திக் கூறுபவனையும், காட்டிக் கொடுப்பவனையும் விட வேறெவரும் தாழ்ந்தவனாக இருக்க மாட்டான் என்பது என் கருத்து.

அண்மையில் அவுஸ்ரேலியாவின் குயின்ஸ்லாந்து மாநிலத்தில் உள்ள தென் மெக்லீன் செல்வ விநாயகர் கோவிலில் அமைதியும், மழையும் வேண்டிப் பிரார்த்தனை நடைபெற்றது. இதில் வனஜா சுந்தரராஜன் என்பவர் எழுதிய பாடல்கள் பாடப்பட்டன; வனஜா சுந்தரராஜனும், இந்திரா ஸ்ரீநிவாசனும் அமிர்த வர்ஷினி இராகத்தில் ஒரு பாடலைப் பாடினார்கள். நீரின் அதிபதியான வருண பகவானுக்குகந்த இராகத்தில் பாடல்கள் பாடப்பட்டதனைத் தொடர்ந்து பல மாதங்களாகப் பெய்யாத மழை அன்று மாலை குயீன்ஸ்லாந்தில் மழை பெய்தது அனைவரையும் ஆச்சரியத்தில் ஆழ்த்தியுள்ளது.

என்னைப் பொறுத்தவரையில், இந் நிகழ்வானது தற்செயலாகவே நடந்திருந்தாற் கூட, அக்காலத்தில் நம்மவர்கள் வருணனுக்கு என்றும் ஒரு இராகம் அமைத்திருப்பதை எண்ணிப் பார்க்கும் பொழுது இந்திய மூதாதையர்களை நினைத்துப் பார்க்கையில் மிகவும் பெருமையாக உள்ளது.